Sígaunatjöldum tjaldað á Seyðisfirði
JÚLÍ 2017
Ljósmyndari Björn Björnsson. BB2-177.
Óvenjulegu tjaldi og stóru hefur verið tjaldað á afgirtri flöt innarlega í byggðinni á Seyðisfirði. Það virðist vera blíðviðri þegar myndin er tekin, ef marka má klæði og rúmföt sem hanga á girðingum og snúrum sitt hvoru megin við tjaldið.
Tvö börn sjást lengst til hægri, líklega stúlka og drengur, og virðist eins og drengurinn sé að aftra stúlkunni för sinni. Þriðja barnið er við tjaldið og lítur út fyrir að þau séu að virða fyrir sér tjaldið og íbúa þess. Kona með skuplu situr fyrir utan tjaldið og virðist vera að vinna einhverskonar handavinnu. Í fyrstu lítur út fyrir að lítil mannvera í stórum skóm standi hinum megin við tjaldið. Aftur á móti eru allar líkur á því að fatnaði hafi verið komið svona fyrir. Fjórar aðrar manneskjur standa hinum megin við litlu manneskjuna. Konur í miklum síðum pilsum með skuplur og karlmaður með hatt á höfði.
Mynd þessa tók Björn Björnsson ljósmyndari á Seyðisfirði sumarið 1912. Hann var þá búsettur á Seyðisfirði og stundaði verslunarstörf. Talið er að á myndinni séu sígaunar og tjald þeirra, en engar ritaðar heimildir eru til um veru þeirra á Seyðisfirði. Sögusagnir á Seyðisfirði segja að þeir hafi verið kallaðir Tatarar. Líklegt er að þeir hafi komið með skipi til Seyðisfjarðar en ekki haft langa viðdvöl þar. En þó að ekki séu til ritaðar heimildir um veru sígauna á Seyðisfirði eru til frásagnir í blöðum frá svipuðum tíma af veru þeirra á suðvesturhorni landsins. Það er því alls ekki ólíklegt að þeir hafi þvælst til Seyðisfjarðar þar sem strandsiglingar voru algengur ferðamáti á þeim tíma.1 Tjaldinu hefur verið komið fyrir í útjaðri byggðarinnar til suðvesturs á svokallaðri Öldu. Tún Seyðfirðinga með hlöðnum görðum blasa við í hlíðinni vinstra megin.
Kristín Halla Baldvinsdóttir
[1] Reykjavík 1911, 12. árgangur, 39. tölublað, bls. 152.